Neuromusculaire behandeling

NEUROMUSCULAIRE THERAPIE

Neuromusculaire therapie werd in Europa ontwikkeld in de jaren 1930 als een combinatie van traditionele Ayurvedische (Oud-India) massagetechnieken en zachte weefseltherapieën uit andere bronnen. Chiropractische specialist Stanley Lief, MD en zijn neef Boris Chaitow, MD, een natuurgeneeskundige arts en osteopaat, ontwikkelden technieken die nu neuromusculair worden genoemd, die een uitstekend en ongecompliceerd hulpmiddel zijn voor diagnose en therapie. Er is ook een Amerikaanse versie van de methode, die zijn oorsprong vindt in het werk van chiropractor Raymond Nimmo.

Neuromusculaire behandeling NMT therapie

Neuromusculaire therapie behoort tot de manuele methoden die gebruikmaken van specifieke druk en beweging, waarbij meestal de vingers of duim worden gebruikt. Deze technieken kunnen zowel een diagnostisch (evaluatie) als therapeutisch doel hebben, en de mate van druk die wordt gebruikt varieert sterk tussen deze twee toepassingswijzen. Er zijn subtiele verschillen tussen de Europese en Amerikaanse versies van NMT.

Aanvullende manuele NMT-technieken (beide versies) omvatten massage, spier-energie technieken (MET), positionele release technieken (PRT), myofasciale release technieken (MRT), en variaties van deze zachte weefselbenaderingen.

Therapeutisch streeft neuromusculaire massage ernaar om veranderingen te produceren in disfunctionele weefsels, waarbij herstel van normale functie wordt aangemoedigd, met bijzondere nadruk op het deactiveren van lokale reflexogene punten zoals myofasciale triggerpunten. Een alternatief doel van toepassing is het normaliseren van onevenwichtigheden in hypertone en/of fibreuze weefsels, hetzij als doel op zich, hetzij als voorbereiding op gewrichtsmobilisatie of manipulatie.

Effecten van neuromusculaire triggerpunt therapie

NMT richt zich op een aantal kenmerken die vaak betrokken zijn bij het veroorzaken of verergeren van pijn en disfunctie, waaronder maar niet beperkt tot:

Biomechanische factoren - houdingen, inclusief gewoontegebonden bewegingen, neiging tot hyperventileren, en gelokaliseerde disfunctionele condities zoals hypertoniciteit, triggerpunten of zenuwcompressie.

Psychologische factoren - stress, angst, depressie, etc. en verwante manifestaties in het lichaam.

Biochemische kenmerken - voedingsonevenwichtigheden en -tekorten, intoxicatie (exogeen en endogeen), endocriene onevenwichtigheden (bijv. schildklierinsufficiëntie), ischemie, ontsteking.

NMT-therapie ziet haar rol als een poging om elke blootstelling aan skeletspier pijn en disfunctie die kan worden geïdentificeerd te normaliseren of te moduleren, om zoveel mogelijk etiologische en aanhoudende invloeden te verwijderen of te wijzigen, zonder extra stress te creëren of de aanpassing te belemmeren.

Zoals je kunt zien, is de methode zelf geen one-size-fits-all benadering, maar is zeer patiëntgericht en ontworpen om zeer specifieke spierdisfuncties aan te pakken. Een ander groot pluspunt is dat de patiënt getraind kan worden om de therapeutische technieken zelf te gebruiken.