Recoil-techniek - osteopatische aanpassing

RECOIL

De recoil techniek werd ontwikkeld door Franse osteopaten en beschreven in het gezamenlijke werk "Mechanische Osteopathische Communicatie" van Paul Chauffour en Eric Prat. De basistechniek is vrij eenvoudig en tegelijkertijd zeer effectief. Het bestaat uit het drukken op een bepaalde structuur (wervels, ribben, gewrichten) met een middelmatige of kleine kracht en vervolgens de kracht snel loslaten (terugslag). Dit creëert een micromovement van de betrokken botstructuur, wat leidt tot ontspanning van de spieren en ligamenten die met de structuur verbonden zijn.

Deze ontspanning gaat meestal gepaard met veranderingen in de spierspanning en ligamenttonus in aangrenzende structuren. De ketens van verandering kunnen zich ver uitstrekken vanaf het punt van krachttoepassing. De basistechniek is effectief en werkt altijd, maar de mate van verandering is altijd individueel.

Hoewel de methode ongetwijfeld effectief is, is het testsysteem niet eenvoudig. Dit geldt vooral voor de inhiberende balanstests. Wanneer er veel en significante spanningen zijn, kan het vergelijken ervan moeilijk zijn. Het systeem voor het diagnosticeren en behandelen van sleutelstoornissen wordt "mechanische osteopathische link" genoemd en wordt beschreven in het gelijknamige boek. Een van de belangrijkste ideeën van P. Chauffour is om niet individuele verplaatsingen te "corrigeren", maar de persoon te zien in de totaliteit van alle onderlinge relaties. Hiervoor moet je werken met de buik en het hele bewegingsapparaat.

De recoil correctie is goed, zeer interessant, en de manier waarop Paul Chauffour werkt is simpelweg fascinerend. Maar het is belangrijk te beseffen dat achter de uiterlijke eenvoud van de uitvoering jaren van nauwgezette studie van anatomie en biomechanica schuilgaan, evenals proefondervindelijke ervaring. Daarom is het niet erg geschikt voor zelfstandig gebruik door de patiënt of voor afstandsconsulten; er zijn veel geoptimaliseerde benaderingen voor dergelijke doeleinden.