

Neuro-lymfatische Chapman punten
Neuro-lymfatische punten
De neuro-lymfatische punten van Chapman zijn specifieke huidzones waarvan het indrukken een reflexmatige invloed uitoefent op de inwendige organen en weefsels via het zenuw- en lymfestelsel. Deze punten werden in de jaren 1930 ontdekt door de Amerikaanse osteopaat Frank Chapman na jarenlang klinisch onderzoek.
Chapman ontdekte dat bij bepaalde aandoeningen van organen er op strikt bepaalde plaatsen pijnlijke verhardingen in spieren en fascia verschenen. Deze knobbels zijn gevoelig bij palpatie en verdwijnen nadat de functie van het betreffende orgaan genormaliseerd is. Zo werd het verband tussen neuro-lymfatische punten en de inwendige organen vastgesteld.
De neuro-lymfatische punten van Chapman bevinden zich aan de voor- en achterkant van de romp, de ledematen en het hoofd. Elk punt is gekoppeld aan een specifiek orgaan en weerspiegelt de toestand van de lymfedrainage van dat orgaan. Bij een verstoorde lymfedrainage wordt het punt overgevoelig en pijnlijk bij druk. Hoe gevoeliger het punt, hoe ernstiger het pathologische proces in het bijbehorende orgaan.
Neuro-lymfatische therapie volgens Chapman
De neuro-lymfatische therapie volgens Chapman bestaat uit het behandelen van de geïdentificeerde pijnlijke punten met als doel het normaliseren van de gestoorde functies van organen en weefsels. De behandeling gebeurt door zachte, roterende druk met de vingertop op het punt tot de pijn verdwijnt en de weefselmobiliteit hersteld is. De duur van de stimulatie varieert van 20 seconden tot 2 minuten.
Na behandeling van de voorste punten worden de overeenkomstige achterste punten aangepakt. Vervolgens worden de voorste punten opnieuw gepalpeerd – het verdwijnen van de pijn wijst op de effectiviteit van de therapie. Bij ernstige stoornissen kan een meer uitgebreide behandeling nodig zijn – met aanvullende gewrichtsmobilisaties en craniosacrale therapie. De neuro-lymfatische therapie kan als zelfstandige methode of in combinatie met andere osteopathische technieken worden toegepast. Ze is niet alleen therapeutisch werkzaam, maar geeft ook informatie over de toestand van de inwendige organen.
Geschiedenis van de methode
De neuro-lymfatische reflexen werden in de jaren 1930 ontdekt door de Amerikaanse osteopaat Frank Chapman. Hij begon in 1897 aan zijn opleiding in de osteopathie. Na 30 jaar praktijkervaring concludeerde hij dat botstructuren niet alle pathologische processen in het lichaam konden verklaren. Chapman begon zich te richten op de belangrijke rol van het lymfestelsel en de invloed van lymfestagnatie op ziekteontwikkeling.
Op basis van klinische observaties ontdekte Chapman nauwkeurig gelokaliseerde huidpunten die geassocieerd zijn met specifieke organen. Hij noemde ze neuro-lymfatische reflexen omdat de functies van de bijbehorende organen normaliseerden bij behandeling van deze punten. Chapman stelde gedetailleerde kaarten op van de ligging van deze punten op het lichaam. Zijn schoonzoon en opvolger Charles Owens zette zijn werk voort en systematiseerde de verkregen kennis.
Hoe de therapie wordt uitgevoerd
- Identificatie van actieve pijnlijke punten door palpatie van de voorzijde van het lichaam van hoofd tot voeten.
- Gerichte, roterende druk op de gevonden punten tot de pijn verdwijnt en de weefselmobiliteit hersteld is.
- Vermindering van ontsteking en zwelling.
- Versterking van het immuunsysteem.
- Herstel van verstoorde stofwisselingsprocessen.
- Verbetering van de spijsvertering en opname van voedingsstoffen.
- Diagnose van probleemorganen en -weefsels.
Voordelen en effecten
Neuro-lymfatische therapie is gebaseerd op de nauwe samenhang tussen het zenuwstelsel, het lymfestelsel en andere lichaamssystemen. Volgens de theorie van Chapman leidt een verstoorde lymfeafvoer uit een orgaan tot stagnatie en het ontstaan van pathologie. Dit uit zich in gevoelige verhardingen (reflexpunten) in fascia en spieren die met het zieke orgaan verbonden zijn.
Zo vormt het reflexpunt een projectie van de pathologische haard op het lichaamsoppervlak. Door hierop in te werken, kan de lymfestagnatie in het orgaan worden opgeheven en de functie ervan worden genormaliseerd. Dit reflexmechanisme wordt verklaard door het bestaan van somato-viscerale verbindingen tussen huid, spieren, inwendige organen en de overkoepelende regulatiesystemen van het lichaam.
Plaats binnen de osteopathie
Chapman-punten therapie is een van de klassieke osteopathische behandelmethoden, naast weke-delen-, viscerale, craniosacrale en andere technieken. De bijzonderheid van deze aanpak is dat hij inwendige organen beïnvloedt via reflexzones aan het lichaamsoppervlak. Dit maakt hem onmisbaar voor de osteopathische diagnose en behandeling van viscerale stoornissen.
De methode wordt idealiter aan het begin van een sessie toegepast, na algemene spierontspanning. Ze helpt probleemorganen op te sporen en het weefsel voor te bereiden op structurele correctie. Ook kan deze techniek gebruikt worden in een gecombineerde therapie om het effect van manuele en craniosacrale behandelingen te versterken, en om de lymfedrainage en stofwisseling te verbeteren.
Voordelen van therapie op neuro-lymfatische punten
- Pijnverlichting en normalisatie van de functies van inwendige organen.
- Verbetering van lymfe- en bloedcirculatie, afvoer van toxines.
- Behandeling van overeenkomstige achterste punten op de rug.
- Hercontrole van de voorste punten – pijnvermindering toont therapieresultaat aan.
- Bij ernstige stoornissen worden gewrichtsmobilisaties en craniosacrale therapie toegevoegd.
- Behandelkuur van 1 tot 10–15 sessies, afhankelijk van de klachten.
- Duur van de sessie: 30–60 minuten. De therapie is pijnloos en aangenaam.
De therapie van neuro-lymfatische punten is een effectieve osteopathische methode gebaseerd op reflexmatige verbanden tussen de huid en de inwendige organen. Ze maakt het mogelijk om op een zachte manier de viscerale systemen te beïnvloeden en breidt de mogelijkheden van de manuele geneeskunde aanzienlijk uit. Deze techniek normaliseert de lymfeafvoer, vermindert ontsteking en pijnsyndromen, en optimaliseert alle lichaamssystemen.
☛ Osteopathische viscerale manipulatie.
☛ Theoretische principes van toegepaste kinesiologie.